ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಂಗ್ ಪಯಣವನ್ನು ಈ ಕವನದೊಂದಿಗೆ ಶುರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ:
ಬದುಕೆಂಬ ಮೂರಕ್ಷರ ಅತಿ ಸುಂದರ ಅತಿ ಮಧುರ
ಜೀವ ಭಾವಗಳ ಸುಖ ಸಾಗರ ಸಂಬಂಧಗಳ ಸೇತು
ಭಾವನೆಗಳ ಕಡಲು ಅಲೆಯಾಗಿ ಹರಿಯುವುದಿಲ್ಲಿ
ನೀಡುವುದು ಮನಕೆ ಪ್ರಶಾಂತತೆ ಒಂಥರಾ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆ //
ಮೂರಕ್ಷರದ ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಈ ಬದುಕು
ಕಲಿಸುವುದು ದಿನಂಪ್ರತಿ ಹೊಸ ಹೊಸ ವಿಷಯ
ನೀಡುವುದು ಬಾಳಿನ ಪಥಕೆ ಹೊಸ ರೂಪ
ಅದರ ಸೊಗಡು ಸಂಭ್ರಮ, ಬೆಳದಿಂಗಳ ಚುಕ್ಕಿ-ಚಂದ್ರಮ //
ಎಲ್ಲೋ ಹುಟ್ಟಿ ಎಲ್ಲೋ ಬೆಳೆದು ಎಲ್ಲೋ ಸೇರುವ ನಾವು
ಗಳಿಸುವೆವು-ಕಳೆಯುವೆವು ಹಣ, ಸ್ಥಾನ, ಮಾನ
ಸಂಭಂದಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾದೀತೆ?
ಬೆರೆವೆವು - ಸೇರುವೆವು ನೂರೆಂಟು ಜನರ ಒಡಗೂಡಿ
ಬಿಡಿಸಲಾದೀತೇ ಸಂಭಂದಗಳ ಬಂಧವ - ಕೊಂಡಿಯ?
ಮರೆಯಲಾದೀತೆ ಕಳೆವ ಮಧುರ ಕ್ಷಣಗಳ ಚಂದವ?//
ಎಲ್ಲರೂ ನೀಡುವರು ಬದುಕಿಗೆ ವಿಧ ವಿಧದ ಅರ್ಥ
ಬದುಕು ಬರಿದಾಗಿ ಹೋಗುವುದು ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ಅದಕೆ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಅರ್ಥ
ಬದುಕ ಬದುಕಾಗಿ ಬದುಕಿದರೆ ಸಗ್ಗವಾಗುವುದು ಬದುಕು //
